Graanlospunt - Duits Lijntje

Wat een lawaai! En wat een stof! Sinds de jaren ‘70 werden op deze plek honderden graantreinen gelost voor CHV mengvoeders. Als de schuiven onder de wagons werden geopend viel de grondstof voor veevoer in een put onder de spoorlijn. Maïs, cassavemeel, tarwe en gerst: via een ondergronds systeem kwam het in de naastgelegen silotoren terecht. Uniek: dit was het enige spoorweglospunt in Nederland onder een doorgaande spoorlijn.

Franse granen en bloemen
De eerste jaren gebeurde het lossen in de open lucht. Daarna werd een overdekt lospunt gebouwd. Fijn voor personeel en omwonenden. Het scheelde flink in lawaai en stofhinder. Graantreinen uit Frankrijk kwamen via Roosendaal naar Veghel toe. Later reden ook vanuit Rotterdam volle wagons naar hier. In de hoogtijdagen arriveerden dagelijks twee treinen. Met het graan van buitenlandse akkers kwamen ook bloemzaden mee. Die belandden hier soms naast het spoor, waar van alles tot bloei kwam. 

Rode vlag
Slechts zeventien kilometer. Dat is de afstand van Boxtel naar Veghel. Het laatste stukje van de reis van de graantrein was niet lang. Maar hij deed er wel ruim een uur over. Hoe dat kon? Dit spoortraject was niet voorzien van een beveiligingssysteem. De maximale snelheid lag daarom laag. Bij onbewaakte overwegen waarschuwde een rangeerder van de trein met een rode vlag het kruisende verkeer. Als het donker was deed hij dat met een lantaarn. Bij de spoorbrug over de Zuid-Willemsvaart stopte het treinpersoneel om een telefoontje te plegen. Zo werd de verkeersleiding geïnformeerd dat de graantrein was gearriveerd in Veghel, of weer vertrok naar Boxtel. 

Schip vervangt trein
Eind jaren negentig werd net als daarvoor steeds meer graan per schip aangevoerd. Het aantal ritten met graantreinen daalde drastisch. In 2001 reed de laatste volle graantrein over het Duits Lijntje naar Veghel. Daarmee kwam een einde aan bijna honderdvijftig jaar spoorvervoer op dit traject. 

---

Duits Lijntje

Het Duits Lijntje is een unieke verbinding tussen oost en west. In 1873 werd de spoorweg tussen Boxtel en Wesel geopend door de Noord-Brabantsch-Duitsche Spoorweg-Maatschappij (NBDS). De spoorlijn vormde een belangrijke schakel voor het treinverkeer tussen Londen en Sint-Petersburg. Stoomtreinen vol reizigers, goederen en poststukken denderden hier over de rails.

De laatste passagiers reisden in 1950 via deze spoorweg. En de laatste graantrein reed hier in 2001. Maar sporen van het Duits Lijntje zijn tot op de dag van vandaag te vinden in Meierijstad. Van station tot wagon en van wachtpost tot spoorbrug. 

Het spoorwegtracé is tegenwoordig een ecologische verbindingszone. Het spoor maakt ruim baan voor de natuur. Dwars door Meierijstad verbindt het nationaal landschap Het Groene Woud/Van Gogh Nationaal Park en natuurgebied De Maashorst.

Trek je wandelschoenen aan en maak een reis door de tijd langs het Duits Lijntje. Volg het spoor van keizers en pelgrims, spoorwachters en smokkelaars, bezetters en bevrijders.