Wachtpost 14 - Duits Lijntje

Op deze plek heeft in het verleden Wachtpost 14 langs het spoor van het Duits Lijntje gestaan. Een paar honderd meter westelijk stond Wachtpost 13. En een paar honderd meter naar het oosten? Juist, wachtpost 15. 

Baanwachters
Baanwachters hielden vanuit de wachtposten de overwegen in de gaten. Naast de baanwachters waren nog veel meer mensen aan het werk rond het Duits Lijntje. Honderden mannen en vrouwen waren in touw om de treinen te laten rijden, het spoor te onderhouden en de stations te bemannen. Op hedendaagse stations zijn veel werkzaamheden geautomatiseerd. Vroeger was alles handwerk, zeker op kleinere stations zoals de nabijgelegen halte Eerde. Bijvoorbeeld het bedienen van seinen en wissels, het laden en lossen van goederen en het verkopen van kaartjes.

Alerte remmer
In de stoomtreinen stond naast de machinist een stoker. Die hield het vuur met kolen brandend in de locomotief, zodat er voldoende druk in de stoomketel was. Ook het werk van de conducteur zag er vroeger anders uit dan nu. Hij klom buitenom via een treeplank van rijtuig naar rijtuig, terwijl de trein doordenderde. Op goederentreinen was om de paar wagons een remmer aanwezig. Die moest continu alert zijn. Klonk de alarmfluit van de machinist? Dan draaide de remmer direct de handrem aan. Zeker in de winter, met kou en vocht, was het voor de remmers behoorlijk afzien.

Ongevallen
Werken bij het spoor was niet zonder risico. In 1902 verongelukte de vrouw van de wachter van Wachtpost 13. Zij inspecteerde het spoor, viel tegen een langsrijdende locomotief en kwam daarbij om het leven. In Schijndel verongelukte in 1905 een ploegbaas bij het spoor. Hij had net de boodschap gekregen dat zijn moeder was overleden. Hij ging op weg om het trieste nieuws met zijn vrouw te delen. Zij was aan het werk bij een nabijgelegen wachtpost. De ploegbaas zag onderweg een achteropkomende trein over het hoofd en overleed ter plaatse. Een krant meldde destijds: "Het ongeval had plaats dicht bij de plek waar de vrouw op wacht stond, zoodat zij wel bijna het allereerst tot de vreeselijke ontdekking kwam, dat zij plotseling weduwe was geworden."

---

Duits Lijntje

Het Duits Lijntje is een unieke verbinding tussen oost en west. In 1873 werd de spoorweg tussen Boxtel en Wesel geopend door de Noord-Brabantsch-Duitsche Spoorweg-Maatschappij (NBDS). De spoorlijn vormde een belangrijke schakel voor het treinverkeer tussen Londen en Sint-Petersburg. Stoomtreinen vol reizigers, goederen en poststukken denderden hier over de rails.

De laatste passagiers reisden in 1950 via deze spoorweg. En de laatste graantrein reed hier in 2001. Maar sporen van het Duits Lijntje zijn tot op de dag van vandaag te vinden in Meierijstad. Van station tot wagon en van wachtpost tot spoorbrug. 

Het spoorwegtracé is tegenwoordig een ecologische verbindingszone. Het spoor maakt ruim baan voor de natuur. Dwars door Meierijstad verbindt het nationaal landschap Het Groene Woud/Van Gogh Nationaal Park en natuurgebied De Maashorst.

Trek je wandelschoenen aan en maak een reis door de tijd langs het Duits Lijntje. Volg het spoor van keizers en pelgrims, spoorwachters en smokkelaars, bezetters en bevrijders.