Oorlogsverhalen uit Veghel

De Tweede Wereldoorlog liet blijvend haar sporen na in Meierijstad. Zo ook in Veghel. Gedenk de overledenen en breng een bezoek aan het oorlogs-, veteranen- en airborne monument. Hieronder vind je drie persoonlijke verhalen van inwoners van Veghel.

Mevrouw van den Bogaard
Mevrouw van den Bogaard is 90 jaar oud heeft de oorlog bewust meegemaakt. In deze youtubevideo vertelt ze er alles over. 

Johan van Eerd
Johan van Eerd was fotograaf in Veghel toen de oorlog uitbrak. Hij woonde aan…

De Tweede Wereldoorlog liet blijvend haar sporen na in Meierijstad. Zo ook in Veghel. Gedenk de overledenen en breng een bezoek aan het oorlogs-, veteranen- en airborne monument. Hieronder vind je drie persoonlijke verhalen van inwoners van Veghel.

Mevrouw van den Bogaard
Mevrouw van den Bogaard is 90 jaar oud heeft de oorlog bewust meegemaakt. In deze youtubevideo vertelt ze er alles over. 

Johan van Eerd
Johan van Eerd was fotograaf in Veghel toen de oorlog uitbrak. Hij woonde aan de Nieuwstraat, en daar had hij ook zijn winkel, donkere kamer en fotostudio. Hij heeft tijdens de bevrijdingsdagen veel foto’s gemaakt van Veghel, de Veghelaren en de bevrijders. Op de foto’s van de eerste dagen zien we vooral veel feestvreugde…. Maar de oorlog was nog niet helemaal voorbij… Op 22 september kwam Veghel plotseling in de vuurlinie te liggen. En veel bewoners moesten ijlings hun toevlucht zoeken in schuilkelders. Wat Johan en zijn familie aantroffen toen ze weer uit de schuilkelder kwamen, en hoe de Canadese militairen de familie van Eerd geholpen hebben, kun je hier lezen, en de foto’s bekijken

Bea Tünnissen
De vader van Bea, Harry Tünnissen, was nog maar een jonge tiener toen de oorlog uitbrak. Zijn ouders hadden in de Gasthuisstraat een bakker en een winkel. ‘s Morgens moest hij vroeg opstaan om te helpen en ‘s middags na school moest hij de boodschappen en het brood gaan rondbrengen. Zelfs in de oorlog moest hij de spullen rondbrengen. Eenmaal aangekomen bij zijn bezorgadres kon hij niemand vinden. Hij bleef roepen en roepen en uiteindelijk besloot hij maar terug naar huis te gaan. Later werd bekend dat alle mensen op dat moment in de schuilkelder zaten omdat er flink geschoten werd. Harry had veel geluk gehad. Lees op bhic.nl meer.

Locatie