"Als mens zijn we gelijk"
Het is september 1944. Er wordt hier gevochten door de geallieerden tegen de Duiters om dit gebied te bevrijden. Koos van Schaïk (26 jaar) is werkzaam als zuster bij het Rode Kruis. In Sint-Oedenrode is een noodhospitaal ingericht. Op de plek waar nu Odendael staat, in de kleuterschool en het Odagesticht. Er is daar ook een Duitse medische post. Zojuist is een gewonde Duitser binnengebracht. De jonge zuster staat voor een dilemma. Neutraliteit is een belangrijk uitgangspunt bij het Rode Kruis.
"Dit is een oefening in neutraliteit. Vraag je dit af: help je die Duitser? Ja of nee? Je kiest in conflicten geen partij. Ook niet als Nederland een partij is in dat conflict. Kun je dat? Ja of nee? Je kan zeggen 'ja'. Wie er ook bloedt, je hecht die wond, je legt die pleister, je aait die wang. Vanuit respect voor ieder mens. wie een ander helpt doet goed. Maar je kan ook zeggen 'nee'. Je weet toch dat iedereen die de Duitsers helpt fout is. De mof is onze vijand, die heeft ons land overvallen. Ik zou nog niet met zo'n Kraut aan tafel willen zitten, hetzelfde willen eten... laat staan zijn leven redden."
Dit verhaal van Koos van Schaïk is in 2017 in beeld gebracht door het Rode Kruis. De Nederlandse afdeling bestond toen 150 jaar. Vijftien verhalen van vrijwilligers uit de geschiedenis werden uitgelicht. Bekijk hieronder de volledige video over Koos van Schaïk. In beeld is een jonge vrouw in wit verpleeguniform met een bruine leren tas om haar schouder. Ze kijkt recht in de camera terwijl ze haar verhaal vertelt.
Help jij een Duitse gewonde?
"Gister werd er een Amerikaanse piloot binnengebracht. Hoofd compleet open. De Amerikaanse dokter schudde zijn hoofd. 'Geben Sie ihn mir', zei de Duitse Unterarzt. 'Ich kan ihm helfen'. Dat geloof je toch niet? Een paar honderd meter verderop schieten ze op elkaar en hier lappen ze elkaar weer op."
Zuster Koos van Schaïk, Rode Kruis
De oorlogsdagboeken van Koos van Schaïk
Benieuwd naar de ervaringen van zuster Koos van Schaïk tijdens haar werkzaamheden in Sint-Oedenrode? Je leest er meer over in het boek "Vriend en vijand – de oorlogsdagboeken van Koos van Schaïk". Het eerste deel van haar derde dagboek gaat over haar weken in Sint-Oedenrode, in september 1944. Ze schrijft aan het begin van dit deel: "Opgedragen aan de nagedachtenis van de mannen van de 101st Airborne Division, 'The Screaming Eagles', die sneuvelden voor mijn bevrijding en de mannen die het gevecht om mijn vrijheid overleefden, met mijn grootste erkentelijkheid en diepste dank."
Lees meer oorlogsverhalen uit Meierijstad
-
Geschiedenislessen komen tot leven
Geschiedenislessen komen tot leven
In groepjes fietsen leerlingen van het Elde College door Eerde, Sint-Oedenrode en Schijndel. Ze zijn door hun geschiedenisdocent op pad gestuurd. "Hoe persoonlijker de verhalen, hoe enthousiaster de leerlingen."
-
De bevrijders van Schijndel
De bevrijders van Schijndel
Dirk Paagman schreef het diepgravende boek De Bevrijders van Schijndel. In zijn zoektocht naar beeldmateriaal stuitte hij op een wel heel bijzondere foto, gemaakt bij Huize Lidwina. "Toen ik deze foto zag werd ik knettergek."
-
Een onderbelicht verhaal
Een onderbelicht verhaal
Meer dan 800 Ollanders verlieten in de nadagen van de oorlog op last van de Duitsers huis en haard. Wie het waagde om terug te keren wachtte een kogel. Een onderbelicht stukje dorpshistorie.
-
Vuurgevecht bij 't Hurkske
Vuurgevecht bij 't Hurkske
Erp, vrijdag 22 september 1944. De Duitse luitenant Heinrich Schönemann beschrijft in een brief het landschap rond ‘t Hurkske. “Idyllisch, bijna als in een droom. Een groter contrast met de oorlog bestaat niet.”
-
Ik voel me geen held
Ik voel me geen held
Ruud Geboers uit Sint-Oedenrode is tweemaal uitgezonden naar Afghanistan. "De plek waar je opgroeit is van groot belang voor wat je denkt en wat je beweegt. Het is goed om je dat te realiseren."
-
Vrijheid is alles
Vrijheid is alles
In Meierijstad worden sinds het uitbreken van de oorlog in Oekraïne vluchtelingen opgevangen. In juni woonden er 576 Oekraïners op allerlei plekken in Meierijstad. Karyna Kutova is één van hen.
-
We zijn sámen de samenleving
We zijn sámen de samenleving
Michiel Janssen en Annelies Fleuren gingen op uitzending naar Afghanistan. "Er zijn zoveel dingen waar je eigenlijk niet over nadenkt, die totaal niet vanzelfsprekend zijn voor zoveel mensen. Dat is ook wel een beetje confronterend."
-
De loopgraven lagen achter ons huis
De loopgraven lagen achter ons huis
Als jong meisje maakt Tilly van der Vleuten-Hellings (89) uit Schijndel de oorlog bewust mee. Duitsers die door de straat marcheren, granaten die fluitend over je hoofd vliegen en boerderijen die in brand staan. De beelden staan op haar netvlies.
-
Historie op je bord
Historie op je bord
Bedenk een eigentijds gerecht met producten die in de oorlogsjaren ‘op de bon’ waren, of gemakkelijk verkrijgbaar. Met die opdracht ging chefkok Sietse Blummel aan de slag.
-
Piloten in de Pompstraat
Piloten in de Pompstraat
Het is een opvallende speling van het lot: een schilderende Engelse militair die als onderduiker een schuilplaats vindt bij een Schijndelse kunstenaar. Wat schreef Leslie Dowson later in een brief aan Jan Heesters?